Sevgiyle...
Yürüdüm.. Uzun uzun yürüdüm, nereye varacağımı, kime gittiğimi, nerde olduğumu bilmeden.. Yollar ıslak, gözler ıslak. Okuduğum romanlarda ki en güzel cümleleri seçip söyledim kendime, konuştum yol boyu. Yine bir çözüme varamadım. Dağlar aştım, çöller aştım, nehirler, göller, kayalıklar aştım içimde... Çakılıp kalmam çok vakit almadı. Kırılmışım, hayalimde uçmaya yarayan kanatlarım söküp alınmış benden. Yollar ağladı, ben ağladım.Yollar uzadı.. Ömrüm ufacık tefecik... Koştum içimdeki hayallerime, sonsuzluğuma. Canımın acısı geçmedi. Üzülebilecek ne varsa, her şeye en az bir kere üzüldüm şu hayatımda. Ağlanabilecek ne varsa en az bir kere ağladım hepsine. Küfür etmek gerektiyse ağız dolusu küfür ettim gelmişe geçmişe. Mideme üzüntüden batan iğneler kadar, kelebeklerin uçuştuğunu hissedemedim. Yakarışlara, iç çekişlere ağladığım kadar mutluluktan ağlayamadım.. Durdum... Şehir, yakıp yıkılmış, şehir virane... İçim virane, dışım virane. Satacaksın, anasını da avradını da satıp kaçacak...